Twaalf jaar en slechts drie onderbroeken versleten. Ik ben daar trots op, ik ga daar niet over liegen. De gemiddelde mens heeft levenslang zo'n 260 onderbroeken in z'n bezit. Luiers niet meegerekend. Al die onderbroeken met gaten op een niet al te cruciale plek en al dat ondergoed met onuitwisbare remsporen, wie weet wat hadden die nog kunnen...
Het was zomer en de mensen bleven zo veel mogelijk binnen, omdat het veel te warm was buiten. De moslima bleef ook zo veel als ze kon binnen, maar soms moest ze wel eens naar de supermarkt gaan.
Het begint al donker te worden. Op zoek naar een kleine bescheiden maaltijd, loopt Charlie door de verlichte Antwerpse straten. Het is alweer even geleden sinds hij gegeten heeft. Bijna een dag? Misschien zelfs meer, buiten dan de restjes die hij gekregen heeft van dat aardige vrouwtje gisteren. Charlie wil niet negatief zijn. Maar het begint er...
Het paleis van Aulis was in zicht. Hoewel de top van het paleis door grijze onweerswolken aan het zicht werd onttrokken, wist het meisje dat het niet lang meer zou duren. Het zou niet lang meer duren tot ze een getrouwde vrouw was. Sinds haar vader haar het heuglijke nieuws had meegedeeld, raasde er een storm aan vragen door haar...
Daar stond hij dan. Mijn tranen legden hem het zwijgen op terwijl hij naar adem probeerde te happen. Ik wist wat hij had gedaan en hij las in mijn blik dat ik dit wist. En hoe hard ik ook probeerde hem te haten, hoe minder ik erin slaagde. Zijn onschuldige, ontwapenende verschijning deed me weer ontdooien en verdwijnen in een...
Het gras moet dringend afgereden worden en de haag gesnoeid.
Het was warm voor januari, dacht Petra. Ze tuurde stilletjes naar haar verwaarloosde voortuin, waar ze al enkele maanden niets in had gedaan. Dat was nu eenmaal David zijn taak geweest en ook al had ze hem hier zo'n vijf jaar niet meer gezien, toch lukte het haar niet om zijn klusje over te nemen. Al nippend, sloeg ze haar...
Waren mijn ogen. Het ging niet meer. Ik was op. Ik heb geprobeerd, echt heel hard zelfs. Maar er komt een punt waarop je niet meer gewoon kunt doorzetten. Je kan 'nog even doordoen', 'nog even volhouden', 'nog even verdergaan'. Maar niet voor altijd. 'Nog even' wordt op den duur een eeuwigheid. En in die eeuwigheid zag ik niets meer....
Cassandra schrikt op wanneer de bel gaat.
De koude winterlucht voelt als een withete ijzerstaaf die door haar keel naar haar longen wordt geduwd. De dagen zijn kort en koud. De bomen wiens bladeren anders verwelkomend naar de zon toegroeien, zijn verdwenen onder een laag van aarde. Nora was nooit een winterkind, ze hield van de belofte van de lente en de omarming van de zomer. Dagen...